1. Wiem dobrze, co czujesz, te moje nastroje a F C G Szybka zmiana zdania, zamknięte pokoje a F d G Może to zabawne, ale ja nie żartuję Chcę być sprawiedliwym, przecież ja też czuję Ref.: Też jestem człowiekiem, też serce posiadam Także innych kocham, także innych zdradzam Też mnie nienawidzą, kochają niektórzy Też prawie jak, każdy lubię zapach róży 2. Też jestem samotny, czuję zapomnienie Dobrze wiesz, że miłość to moje zbawienie Niszczy mnie samotność, tak bardzo powoli Choć już zrozumiałem, że nienawiść boli Ref.: Też jestem człowiekiem... 3. Chociaż nie znalazłem duszy sobie bratniej Chcę tu jeszcze zostać do chwili ostatniej Trochę smutno było, trochę się zawiodłem Wtedy już wiedziałem, zostać tu nie mogę Ref.: Też jestem człowiekiem... 4. Teraz, gdy odszedłem kwiatom się spowiadam Z tego, że Cię kocham, że serce posiadam Z tego, że żałuję, że brak mi sumienia Które mi wskazuje drogę do zbawienia Ref.: Też jestem człowiekiem...

1. Wiem dobrze, co czujesz, te moje nastroje. a F C G Szybka zmiana zdania, zamknięte pokoje. a F d G Może to zabawne, ale ja nie żartuję. Chcę być sprawiedliwym, przecież ja też czuję. Ref.: Też jestem człowiekiem na na na, też serce posiadam. Także innych kocham, także innych zdradzam. Też mnie nienawidzą, kochają niektórzy. Też prawie jak, każdy lubię zapach róży. 2. Też jestem samotny, czuję zapomnienie. Dobrze wiesz, że miłość to moje zbawienie. Niszczy mnie samotność, tak bardzo powoli. Choć już zrozumiałem, że nienawiść boli Ref.: Też jestem człowiekiem... 3. Chociaż nie znalazłem duszy sobie bratniej, chcę tu jeszcze zostać do chwili ostatniej. Trochę smutno było, trochę się zawiodłem. Wtedy już wiedziałem, zostać tu nie mogę. Ref.: Też jestem człowiekiem... 4. Teraz, gdy odszedłem kwiatom się spowiadam. Z tego, że Cię kocham, że serce posiadam. Z tego, że żałuję, że brak mi sumienia, które mi wskazuje drogę do zbawienia Ref.: Też jestem człowiekiem...