hKtoś kiedyś na tyle mądry był
DI w proste słowa ubrał
GCoś, co w dziwności swej nieDopisane
Nikt nie chce kochać
Wszyscy kochać boją się
A każdy chce być kochany

GNie zatrzymuj swoich łez
Niech Dspłyną aż do końca
Po hsame brzegi wypełniony
W swAoich łzach od dawna toniesz
I jak w najpiękniejszym
Cudownym krajobrazie
Patrząc się na ciebie wiem
Że najbardziej lubię w twojej twarzy
CWodospady Dłez

W twoich spłakanych oczach
Jest coś, co pragniesz ukryć
W przedziwnej tej spowiedzi
Jest ci chyba naprawdę ciężko
Skoro już nie chcesz nawet
Nie chcesz o tym mówić

Nie zatrzymuj swoich łez
Niech spłyną aż do końca
Po same brzegi wypełniony
W swoich łzach od dawna toniesz
I jak w najpiękniejszym
Cudownym krajobrazie
Patrząc się na ciebie wiem
Że najbardziej lubię w twojej twarzy
Wodospady łez