Dyszą wciąż kominy, zgroza sięga chmur,    a e
Duszą się doliny, rzedną grzbiety gór,     a e
Zwiesił głowę mak polny i słonecznik też,  C G
Z nieba leci znowu kwaśny deszcz.          d F G

Jeszcze dziś chwyćmy w dłonie zapach łąk,  C G
Jeszcze dziś czystej wody weźmy stąd,      d a
Jeszcze dziś poszukajmy ptasich gniazd,    F C E a
Zanim wszelki zginie po nich ślad.         d F G

Już oślepła sowa - taki mędrca los,
Ślimak rogi schował, słowik stracił głos,
Ryby płyną do nieba gdy kolejna z rzek,
Zamieniła się w cuchnący ściek.

A co na to ludzie, a co na to my,
W betonowych budach dożywamy dni,
Odganiamy złe myśli, ciągle mamy czas,
Jakby to nie dotyczyło nas.