(trad.)

Nazywam się Dennis O’Reilly,          E
Z Dublina niósł mnie prąd             E A
Przez oceany świata,                  E
Bym w Melbourne wyszedł na ląd.       H E
Z torbą w ręku, śpiewem w duszy,      A E
Z kijem, żeby mi nie szkodził nikt —  E A
Australijskie chcę przemierzyć busze  E
Jak Irlandczyk chodzić zwykł.         H E

A do Melbourne gdym, zawitał
Dziewczęcym sercom rad —
Witały mnie w zachwytach:
To ten irlandzki chwat!
Z torbą w ręku, śpiewem w duszy,
Z kijem, żeby mu nie szkodził nikt —
Australijskie chce przemierzyć busze
Jak Irlandczyk chodzić zwykł.

— Córko moja, córko płocha,
Jakże możesz zrobić to?
W Irlandczyku się zakochać
Kiedy nawet nie znasz go?
Z torbą w ręku, śpiewem w duszy,
Z kijem, żeby wam nie szkodził nikt —
Australijskie z nim przemierzać busze
Jak Irlandczyk chodzić zwykł?

— Matko moja, matko droga,
Tylko za nim iść ja chcę!
Iść przez busze wszak nie trwoga,
Gdy Irlandczyk strzeże cię!
Z torbą w ręku, śpiewem w duszy,
Stawiać czoła losom złym!
Australijskie chcę przemierzyć busze
Razem z Irlandczykiem mym!