Pijany poeta ma za złe że klaszczą           D A D
Że patrzą na niego ciekawie                  G D
Że każdy mu nietakt łaskawie wybaczą         D A h
Poeta wszak wariat jest prawie               A D

Nie chodzi po ziemi współżyje z duchami
Ich mowę na wylot zna przecież
I cóż że ogląda się wciąż za trunkami
Alkohol nie szkodzi poecie

Kochają go bardzo drwiąc z rąk jego drżenia  G D
Ta drwina współczucia ma nazwę               A D
Ugoszczą przytulą ukoją cierpienia           G D
A on im to wszystko a za złe                 A D

Do łez się zamartwią że znowu nic nie jadł
Że pali za dużo i nie śpi
Że w oczach mu tańczy szaleńcza zawieja
A oni pragnęliby pieśni

Zakocha się szczerze trzy razy na tydzień
I wstyd mu że tak zakłamany
Czasami w połowie wieczoru gdzieś wyjdzie
Lecz raczej się zdrzemnie pijany

A oni się wtedy po cichu rozzłoszczą
Że nie dba gdy w krąg niego siedzą
Lecz czegoś mu jednak naprawdę zazdroszczą
Lecz czego zazdroszczą nie wiedzą