Musi być jakieś Piekła Piękno,        e F
Rumiana jędrność rajskich jabłek,     e F
Wobec którego dusze miękną            e F
I same giąć się chcą przed Diabłem.   e F e

Musi być jakaś w Piekle łatwość,      a B
Amnestia z bólu wątpliwości,          a B
Że nam odmówić przyjdzie rzadko,      a B
Gdy Pan Ciemności prosi w gości.      a B a

W piekielnej czerni i czerwieni       e F
Musi potęgi być wcielenie,            e F
Że – nawet jako potępieni –           e F
Chwalimy się jej współtworzeniem.     e F e

Musi być piekło nader szczodre        a B
W Łaskę słabości, co jest cnotą –     a B
Że dusze piękne, mądre, dobre         a B
Dumne są, służąc mu z ochotą.         a B a

Musi mieć wreszcie na rozkazy         d C
Tłumy szczęśliwych piekłofilów,       d C
Byśmy kpić mogli z tych – bez skazy:  d a
Tak was niewielu! A nas – tylu!       F E7 a
Tak was niewielu! A nas – tylu!       F E7 a
Tak was niewielu! A nas – tylu!       a B E7 a (E7 a)