Katedra w rękach wroga               a d a
Mór, głód, ofiary krwi               d E
Cierpliwy naród w progach            a d a
U zatrzaśniętych drzwi               d E a
Pociągnął wróg za sznury             a d a
By kłamać zaczął dzwon               d E
Ale nie runął z góry                 a d a
Oczekiwany ton                       d E a

Bo garbus u jego serca wisi          C G
I w spiż parszywym tłucze łbem       G C
Rozbrzmiewa w niespodziewanej ciszy  C G
Jego ni rechot, ni to jęk            E a (E7)
On ceni czyste dzwonu dźwięki        a E
Prostują mu garbaty los              E7 a (G)
Więc widząc kto wziął sznur do ręki  C G7
Odebrał panu jego głos               E7 a

Więc rodzi wściekłą burzę
I tłumny plac i gmach
Przeklina wróg przy sznurze
Przeklina tłum we łzach
Uwolnij dzwon poczwaro
Nie ma co jeść, co pić
Nasycić daj się wiarą
Daj chociaż dzwonom bić

Dopóki sznura wroga dłoń dotyka
Niech huczy w nawach próżna złość
Ja wisieć będę Panu u języka
Aż będzie któryś z nas miał dość
Lecz nawet gdy mnie diabli wezmą
Poświadczy świętych figur rząd
Że jeden garbus karku nie zgiął
Wśród upodlonych klątw