Wspomnij, Alusiu, jakeśmy byli         C G7 C G7
Na wzgórzu ponad jeziorem              C G7 C (A)
Pewni wieczności, niepewni chwili      d A d A
Piątego lipca wieczorem.               d A d (H7)

Na drugim brzegu wędkarz, jak ważka,   e H7 e H7
Rozsyłał kręgi po wodzie,              e H7 e (E)
Nad którą słońca miedziana blaszka     F G0 d A
W las się toczyła jak co dzień.        d G7 C

Nagle, na pustym już nieboskłonie      a E a E
Rosną bezkresne witraże,               a E a (A)
Jezioro płonie i niebo płonie          d A d A
I w jednym stoją pożarze.              d A d (H7)

Tkwimy pośrodku ognistej tęczy         e H7 e a
Jak rozżarzone polana…                 e D G (E)
Ciebie coś dręczy i mnie coś dręczy –  F G0 d A
Udręka to niezrównana.                 d G7 C

Potem w półmroku zległa dolina         C G7 C G7
W oczekiwaniu księżyca.                C G7 C (A)
I resztki światła ze szklanic wina     d A d A
Błyskały w naszych źrenicach.          d A d (H7)

Jam ci powoli wsuwał w usteczka        e H7 e H7
Homara grzbiet – samo zdrowie,         e H7 e (E)
I potoczyła się kropeleczka,           F G0 d A
Ale którędy – nie powiem.              d G7 C

Tyś mi ostrygę dała świeżutką          a E a E
Jam w pasji morskość jej wsysał.       a E a (A)
Ale doznanie trwało zbyt krótko        d A d A
Żebym je zdołał opisać.                d A d (H7)

Co było potem? Oboje młodzi            e H7 e a
A noc lipcowa gorąca…                  e D G (E)
Nieśmiało nasze zapały chłodził        F G0 d A
Liliowy podmuch miesiąca.              d G7 C

Pozostał po nas pancerz homara,        C G7 C G7
Ostryg puzderka otwarte…               C G7 C (A)
Co w nas zostało? Powiem ci zaraz      d A d A
I nie zasłonię się żartem.             d A d (H7)

Bo po tym, cośmy wtedy przeżyli        e H7 e H7
Może jesteśmy mniej rzewni,            e H7 e (E)
Już pewni siebie i pewni chwili…       F G0 d A
Za to wieczności niepewni.             d G7 C