1. aPoprzez niebieski mojej fajki dym widziałem Twoją twarz
aI duet oczu, które skry krzesały E7we mnie,
E7A zawiesisty opar sponad szklanic, nie tłumiony gwar,
E7Zbudziły śpiące w duszy mej instynkty aciemne.
aWysmukłą szyję Twą otaczał imitacji pereł sznur,
aJa w lewej ręce miałem fajkę, A7pal ją dlicho,
dWięc prawą wplotłem w pereł sznur, by nieco azbliżyć Twoją twarz.
Ostatkiem E7sił hamując czyn, mówiłem Acicho.

Ref.: ANiezapomniany urok swój, grację, wdzięk i czar dałaś E7innemu
I tE7rzepotanie długich rzęs, grymas uśmiechu Twoich warg dałaś iAnnemu.
A7Goryczy Dsłodkiej Fis7Twoich hust H7nie ustrzegło żadne z E7bóstw.
E7Niech razem az padłym ścierwem kaszalota zginą te dwspomnienia,
Przez E7które w rumie topię pysk brodaty aze zmartwienia.
Nawet dszczerbaty rekin znając sprawę uśmiałby się w agłos.
E7Przeklęty marynarza alos.   E   a 

2. Policzki Twe różowe, jak północnym mrozem skuty świt,
Co w morzu topi słońca blask przybladły nieco,
Tylko w Twych oczach, co błękitne jak za Gibraltarem toń,
Pośród koronek z rzęsą łzy i gwiazdy świecą.
Gwałtownie zdjęłaś moją dłoń, co zamotana w pereł sznur
Trzymała Ciebie blisko mnie, za mocno może.
Choć imitacją perły były, nie szkodziło Tobie to,
By celnie rzucać w moją twarz słowa jak noże.

Ref.: Słonawy pocałunku smak, głosu niski ton miałeś gdzie indziej
Przewiany wiatrem ryży zarost i te piersi, co jak dzwon miałeś gdzie indziej.
Rozkoszy słodkich pełen dzban wysączyłeś sobie sam.
Niech razem z padłym ścierwem kaszalota zginą te wspomnienia,
Przez które w niewierności nałóg wpadłam ze zmartwienia.
Nawet szczerbaty rekin znając sprawę uśmiałby się w głos.
Przeklęty Twej dziewczyny los.