Już noc rankiem staje się,
nie zmrużyłem oka,
nie wiem czy chcę,
każdy sen o Tobie kończy się tak,
że już wolę telewizor i siedem kaw
i dalej czekam

Ciebie mi brak, a siebie żal
no i wciąż nie wiem jak Cię szukać mam
Ciebie mi brak i nie znajdę już prostej drogi na szlak
do szczęścia wrót.

Do snu dzień ubrała noc
płaszczem czarnym jak złe myśli me są,
one do mnie biegną zatruć mój mózg
póki nie jest wszystko jedno najlepiej wróć,
poczekam jeszcze.

Ciebie mi brak, a siebie żal
no i wciąż nie wiem jak Cię szukać mam
Ciebie mi brak i nie znajdę już prostej drogi na szlak
do szczęścia wrót.

Ciebie mi brak, siebie żal
wciąż nie wiem jak szukać mam
Ciebie mi brak, a siebie żal
no i wciąż nie wiem jak Cię szukać mam
Ciebie mi brak i nie znajdę już prostej drogi na szlak
do szczęścia wrót.