NaF stole sGtoi wazoCnik, pierduFt w waGzonik kamieniCem.
FJak ślicznie wazonik zadzwoniłC, cichutko spadając naG ziemię.
FA babcia Gśpi dalej spCokojnie. BFo Babcia jeGst trochę głuchCa.
A Fmoże mej babci pomoże jak Cwsadzę jej druGta do ucha

FTo walczyk Ggrzecznego KuCbusia.
FZnanego w cGałym miastecCzku.
CFo nocą do majtCek nie siusia
i grzecznieG się bawi w piaseczku.

Mój tata to też jest aparat. Czasami nie wraca do domu.
Lecz ja go od tego oduczę, do kawy wsypuję mu bromu.
I chociaż o mamie w tym względzie nie mogę powiedzieć nic złego
Na wszelki wypadek do zupy dolewam jej kwasku solnego.

To walczyk grzecznego Kubusia...


Dziadkowi co od lat dwudziestu fajeczkę ćmi nałogowo,
zrobiłem z tytoniu „Amphora” mieszankę ciut ciut wybuchową.
Gdy dziadek się w nocy obudził i fajkę zapalił po cichu
to tak mu z cybucha buchnęło, że szukał babuni na strychu.

To walczyk grzecznego Kubusia.

Sąsiadki co mieszka nad nami nie lubi bardzo mamusia,
dlatego o świcie sąsiadce w butelkę od mleka nasiusiam.
A córkę sąsiadki maleńką, gdzieś w bramie po ciemku zaskoczę
i zdejmę jej majtki na siłę, i gumkę wyciągnę na procę.

To walczyk grzecznego Kubusia...


Karpiowi co z Rybnej Centrali, wspomnienia miał bardzo przykre
wrzuciłem do wanny dwa jajka – Niech myśli, że znowu ma ikrę.
I taką tym radość rodzinie w przededniu Wigilii zrobiłem,
Bo jajka te były na twardo i karpia niechcący zabiłem.

To walczyk grzecznego Kubusia...


To walczyk grzecznego Kubusia...


I rośnie nam Kubuś powoli, F G C
I rośnie nam Kubuś Malutki F G C
I rośnie nam przyszłość narodu F C
Przepraszam dziś naród za skutki G C