Tak wyschłeś Panie na przydrożnym krzyżu D A D
Że słońce z bólu zwiesiło ramiona G A
Że księżyc sen swój rozdmuchał z rozpaczy D A D
Że gwiazdy w martwych stopiły się oczach e A Fis

Tak wyschłeś Panie, że wiatry bokami Fis G A G D
Twych ran przenoszą pełne bólu dźwięki A D (Fis)

Tak wyschłeś Panie, że Cię karmi ziemia Fis G A G D
Ziarnkami rosy swej najgłębszej studni A D (Fis)
Że jutrznia ranna olej barw swych zmienia
Że gąbką mroku kurz z ciała wygniata

Tak wyschłeś Panie na przydrożnym krzyżu
Że płaczą drzewa na widok Twej męki
Że ptaki z oczu już łzy nie dostaną
I próżno skubią palce Twojej ręki