Dziwne spojrzenie, corridy puls,
słońce Hiszpanii tak działa,
z końca areny bukiecik róż
właśnie od niego dostała.
Oczy nieśmiało gdzieś błądzą,
włosy rozwiewa jej wiatr,
nagle on chwyta ją mocno
mówiąc czule i słodko tak:

Asta maniana, dziewczyno (o le!),
oczy, jak dwa nieba, masz,
usta twe słodkie, jak wino (o le!),
może mi jutro je dasz.
Asta maniana, dziewczyno (o le!),
serce mi mówi, że ty
będziesz już dla mnie jedyną,
zostaniesz na wszystkie dni.

Ona to czuje, on już to wie,
miłość wygrała z corridą.
Dziś jeszcze uśmiech z areny śle,
jutro zostanie z dziewczyną.
Jedno za siebie spojrzenie,
a w oku kręci się łza,
przyjaciół tłum na arenie,
więc cichutko jej szepcze tak:



Asta maniana, dziewczyno (o le!),
oczy, jak dwa nieba, masz,
usta twe słodkie, jak wino (o le!),
może mi jutro je dasz.
Asta maniana, dziewczyno (o le!),
serce mi mówi, że ty
będziesz już dla mnie jedyną,
zostaniesz na wszystkie dni.

Asta maniana, dziewczyno (o le!),
oczy, jak dwa nieba, masz,
usta twe słodkie, jak wino (o le!),
może mi jutro je dasz.
Asta maniana, dziewczyno (o le!),
serce mi mówi, że ty
będziesz już dla mnie jedyną,
zostaniesz na wszystkie dni.
Będziesz już dla mnie jedyną,
zostaniesz na wszystkie dni.