I nim wystygną pajęczyny lichtarzy
W ciemności naszej inny żar się rozjarzy
Inny zapłonie blask
I będę czytać twoje oczy palcami
I nic nie będzie przed nami, za nami
Nic, nic, nic oprócz nas

A kiedy wszystko zgaśnie
To wtedy jest najjaśniej
Najprościej
Modlimy się rękami
Modlimy się ustami
W ciemności

Jesteśmy niewidomi
Tylko sobie wiadomi
To wszystko
Po omacku błądzący
Tylko siebie znający
Tak blisko

Bo ciemność to my sami
Nie ma nic przed nami
Nie ma oprócz nas
I tylko nasze ręce
Nasz dotyk i nic więcej
Nic więcej
Nikomu nikt nie kłamie
Wiemy siebie na pamięć
To my

Ty my...