Już Cię żegnam, najmilszy Synu Chrystusie,
Serca mego pociecho, śliczny Jezusie!
Cóż ja pocznę, utrapiona
Matka Twoja opuszczona
Straciwszy Ciebie
Weź mnie raczej na śmierć z sobą
Wolę umrzeć razem z Tobą
Żyć społem w niebie:

Cóż ja pocznę na świecie, kiedym pozbyła
Ciebie, Synu najmilszy, marniem straciła?
Niechże umrę z tej przyczyny,
że mi wzięły ludzkie winy Syna mojego,
Który po to zstąpił z nieba.
Że okupu było trzeba ludowi Jego.