e h e h G D Aadd2

eKołysz mnhie dźwiękieme, który hkoi ból
Brzmieniem lGekkim, jak obDłok płynAadd2ący  
ePo nihebie wśród gewiazd jhasnych,
Co swoim blGaskiem Dogarną trwAadd2ogę  

eCzujhę ją
eZosthawia ślad w glGinie, którDa moim ciAadd2ałem 
e h e h G D Add2
Choć twarda jest krucha jak szkło
Czuję ją!

Zabiera gdzieś tchnienie, odcina tlen
Pomóż mi pojąć pustkę
Wewnątrz głazów o kształtach rozmytych
Czas to sprawił, że moje oczy spowił chłód

Już nie widzę barw
On otchłanią jest tysiąca snów
On sprawia, że płaczę

Czuję go!
Znów daje mi znak