Świat z paradoksów jest złożony
Być może jest w tym życia sens
Że to co dobrem jest dla jednych
Dla drugich ma być czystym złem

Wiara w niewiarę wciąż przechodzi
Pokój o wojnie zawsze nie bez smutku
Nie znałbyś radości
Czym byłaby bez życia śmierć?

Czarna i biała siostry dwie
Gdy jednej z nich dogodzić chcesz
Ta druga zawsze zemści się

Jak w każdym pięknie jest brzydota
W brzydocie znajdziesz piękna ślad
Jest słabość w każdej władczej dłoni
Jest w raju piekło w piekle raj
Zwycięstwo jednych klęską drugich
Prawda tez często znaczy fałsz
Miłość się kończy nienawiścią
Kamieniem chleb może się stać

Czarna i biała siostry dwie
Gdy jednej z nich dogodzić chcesz
Ta druga zawsze zemści się

Bez kolców nie ma piękna róży
Milczeniem można krzyczeć też
Bywa że człowiek sam wśród ludzi
Bywa że ból rozkoszą jest

Wiara w niewiarę wciąż przechodzi
Pokój o wojnie zawsze nie bez smutku
Nie znałbyś radości
Czym byłaby bez życia śmierć?

Czarna i biała siostry dwie
Gdy jednej z nich dogodzić chcesz
Ta druga zawsze zemści się