Tysiące pocałunków, tysiące tysięcy
Jeden po drugim z moich ust do twoich
Miliony sekund, chwile szczęścia
Wytarte, znikłe w biciu serca

Tysiące miłych słów rozbijających się o szybę
Wybieram numer do nieśmiałego rozmówcy
Podarte kawałki wyznań w koszu na śmieci
Rozwijam je, układam spowrotem razem, czytam i zachowuję

Tysiąc pieszczot na milimetrowej powierzchni
Tysiąc wrzasków, oddechów, ucieczek, przed naszymi ustami
Kawałek nieba, wyczyszczony ponownie, dotknięty, wplątany w sny
Wytarte, tak jakby miały nigdy nie istnieć

Chciałabym schować to wszystko w wielkiej torbie bzdur
Zapomniane słowa, najbardziej pospolite, najbardziej piękne
Więc żadne z nich nie zasługuje na zapomnienie
Te zdania były wypowiedziane, te zdarzenia miały miejsce

Wszystko zostało zapisane, dodane dźwięki i zapachy
DNA, odciski palców, więc nic nie zginie
Tych milion naszych ruchów, ale żadnego udawania (jak w kinie)
Wszystkie zagubione sceny, jakich nie odegraliśmy

Powinniśmy otwierać każdy dzień, w którym możemy być osłabieni
Wszystkie zaczątki miłości, wszystkie upadki
Szczerze, odkrywczo, delikatnie, pomysłową prawdę
By zobaczyć się na wzajem, jeszcze raz jakbyśmy mogli być lepszymi ludźmi

Tysiące pocałunków, tysiące tysięcy
Jeden po drugim, z naszych ust na skórę
Tysiące, tysięcy, momentów początku
Wspólne spojrzenia, których nie da się wyuczyć
Tysiące pocałunków zapomnianych w mgnieniu oka