Za pasem nóż, a w ręku kij               e
Krawieckie szydło w kapeluszu            e D
Wędrowiec ma, gdy go spostrzega w oknie  C
Stary Hieronim Bosch                     G D

Hieronim może bez okazji
Przez dzień mieszka tutaj
a może ta gospoda idzie do nich
z innych już stron

Rodzony majem czy sierpniem,
Wędrowiec czy obraz jest
I co ważniejsze i dla kogo
Gdy spogląda wstecz

A może pokazuje drogę,
Tę, co zawsze zna, stąd
Komuś, kto zza rogu
Wprowadza go w błąd

Wędrowiec pod mankietem
Od koszuli lnianej ma bransoletę
Od różdżkarza pamięć z odkuwki miedzianej
jak amulet

Wyrusza z miasta szukać szczęścia
Dalej, hen za Pireneje
Na Niderlandach nikt nie pyta o niego
wiosnę lub dwie

Za pasem nóż, a w ręku kij
Krawieckie szydło w kapeluszu
Gospoda może gdzieś i kiedyś
Nie ogląda słońca

Przebraniem tym wędrowiec
wszystko chce przed ludźmi ukryć
Gdy w Pireneje wchodzi,
kto wie, czy stary Hieronim Bosch...

Kto wie, czy stary                       e
Hieronim Herzogen Bosch                  D
nie maluje go już?                       C G D

Czy bywa tak, czy może nie               C D
do końca dobrze nie wie nikt             G e
czy bajki tej bieg                       C D
śpiewa się dziś, oj dziś, dziś?          D e

Czy bywa tak, czy może nie,
do końca dobrze nie wie nikt,
czy bajki tej bieg
pyta o plon dawnych dni?

Pobożny i okrutny jest
Filip Drugi Hiszpański
Ogląda "Siedem grzechów głównych" -
Wczesny Hieronim Bosch

Król do swej celi każe
Płótno to natychmiast sprowadzić
I syci nim okrutność
I swój najjaśniejszy sąd

Po ciężkiej nocy, na północ
Szukać gna gościńcem
pierwszego lepszego winnego
Bezsenności

I kto go poznaje
Czuje, co może się stać
Kto daje mu się złapać - poznaje
Na co Filipa stać

I teraz znowu szarym świtem
Filip na koniu w deszcz
I tak zbliżają się do siebie
Bezlitośnie

Bo pędzi ku północy
Skąd wędrowiec idzie
Tak jak przez Pireneje
Samotnie

I tylko ręka z mieczem
I ręka z amuletem
I tylko oni dwaj na drodze dalekiej
Oko w oko

I zsiada Filip...
Nie wie, co zrobić z mieczem
Kto wie, czy stary Hieronim Herzogen Bosch
Nie uśmiecha się gdzieś hen, hen, hen

Czy bywa tak, czy może nie,
Do końca dobrze nie wie nikt,
Czy bajki tej bieg
Śpiewa się dziś, oj dziś, dziś?

Czy bywa tak, czy może nie,
do końca dobrze nie wie nikt,
czy bajki tej bieg
pyta o plon dawnych dni?