I:
eMajestatyczne groźne fale
GGranicą naszej są ojczyzny,
GPo naszych bitwach, admirale,
DZostaną tu podwodne blizny

Zrodzeni z róży wiatrów w szkwale
Karmimy mewy i rybitwy
Czasami wypływamy dalej
Krwią znacząc morskie pole bitwy

Znów okrętowe biją dzwony,
Burtą przelewa się krew czysta,
Żagle na masztach jak korony,
i polskich armat huk i wystrzał

I do ataku, i do obrony,
Z Bałtykiem miesza się krew żywa
Już pod ostrzałem z każdej strony
Swąd masztów spalonego krzyża

Ref:
eSerce, Dkarmazynowe Gpiękne,
DOchrzczone już zwyGcięstwem,
DRelikwią naszych Gkrwawych Dmorskich edni

eSerce, Dkarmazynowe Gpiękne,
DOchrzczone już zwyGcięstwem,
DRelikwią naszych Gkrwawych Dmorskich edni

GRelikwią naszych Dkrwawych morskich edni

II:
W jesiennym wietrze listopada
Z Tigernem walczy Św. Jerzy
Pod okiem Storcha kapitana
morskiej piechoty i żołnierzy

Przebiegły szyper w samą porę
nie wierząc już w zwycięstwo złudne
Wysadza prochową komorę
By słońce zaszło już w południe

I morze w ogniu, okręt płonie
A wodnik jak Noego Arka;
Niektórzy skaczą w pełne morze,
Szwedzkiej eskadry tonie tarcza

Gasną wystrzały, działa milkną,
Słychać tylko fregat szelest,
Jak oblegają kluczem tylko
Szwedzkiego wraku martwy szkielet

Ref:

III:
Strawiona noc ogniową bitwą
Na gdańskiej redzie dzień widnieje
Składamy żagle wraz z modlitwą
Dziękując Bogu co na niebie

Zawsze się wślizgnie pocisk śliski
W tych w bazylice pochowanych
Ostatnim gestem uroczystym
oddajmy honor pokonanym

Karmazynową zjemy wiśnię
historii co nam życie stwarza
Nim wodorostów słone liście
Oplotą na dnie nasze ciała

Karmazynową zjemy wiśnię
historii co nam życie stwarza
Nim wodorostów słone liście
Oplotą na dnie nasze ciała

Ref: