Pozwólcie mi dzisiaj nie myśleć już o tym
Co przeszło, minęło, opadło jak mgła
W pokoju jest lampa, abażur w niej złoty
Tu krzesło, tam obraz, tam obraz, tu ja...

Zapomnieć, o niczym nie myśleć już więcej
Zapomnieć, że przecież twe oczy, twe ręce
I uśmiech, i smutek, i głos twój, i szept
To wszystko już teraz... nie, nie!
Zapomnieć, nie myśleć, bo myśleć się boję
Że przecież, że przecież już teraz nie moje
I ścieżki twych kroków, i spojrzeń twych ślad
I wszystko, czym żyłam, ten cały mój świat
Nie moje, nie moje, zapomnieć

Tu krzesło, tam obraz na ścianie perłowej
Jesienny pejzażyk wychyla się z ram
Siedziałeś na krześle, uniosłeś swą głowę
Ten obraz jest smutny - tak rzekłeś, a ja...

Zapomnieć, o niczym nie myśleć już więcej
Zapomnieć, że przecież twe oczy, twe ręce
I uśmiech, i smutek, i głos twój, i szept
To wszystko już teraz... nie, nie!
Zapomnieć, nie myśleć, bo myśleć się boję
Że przecież, że przecież już teraz nie moje
I ścieżki twych kroków, i spojrzeń twych ślad
I wszystko, czym żyłam, ten cały mój świat
Nie moje, nie moje, zapomnieć