Znalazł człowiek jajo gdzieś
Do kurnika włożył je
Mały orzeł urodził się tam,
Gdzie codzienny szary był gwar

Tak przez całe lata żył
Podwórkowym kogutem był
Drapał w ziemi i gdakał i piał
Szare były dni, jak kogucie sny
Czasem śmiech przez łzy
Śmiech przez łzy (x3)

Dnia pewnego stało się
Orzeł w górę spojrzał gdzie,
Ptak nieziemski jak anioł, jak ??...??
Jakby świat cały miał u swych stóp

Odtąd pytał kim on jest
Kto skrzydłami niebo tnie
Z majestatem kto lata wśród chmur
Rzekła kura: to orzeł, ptaków król

Lecz zapomnij szybko go
Z innej gliny kury są
On jest wolny, ty w ziemi wciąż tkwisz
W górę nie patrz tak, nie myśl o nim już
Swoje miejsce znasz....
Jesteś nasz...(x3)