[Chór]
Miodek...
Miodek, miodek, miodek, miodek...
Miodek, miodek, miodek, miodek...
Miodek, miodek, miodek, miodek...
Miodek, miodek...
Miodek, miodek, miodek, miodek, miodek, miodek, miodek, miodek...
Miodek... miodek, miodek, miodek, miodek, miodek, miodek, miodek...

[Kubuś Puchatek]
Miodek? Miodek? Miodek?!
Miodek!
Wszędzie widać miodek,
Świat się miodkiem stał!
Wszędzie widać miodek,
Lecz, czy tym bym gryźć się miał?
Skąd taki cud, albo szczęścia łut?
Że wszędzie miód!
I jak to wszystko zmieniło się
W to coś, co miś bez przerwy tak je?
Ktoś wie?

Wszędzie widać miodek,
Miodu nigdy dość!
Niech płynie miód wśród słodkich nut
Tych mych cudownych złud.

Ja chyba śnię, nie budźcie mnie,
W miodu strumieniu zanurzyć się chcę!

Pływać sobie w miodku,
Pływać tu i tam!
Zjadać go, niech płynie sobie
Już na brzuszka dno!
Słodycz tę odę mi każe wznieść,
Tę na cześć miodu pieśń.
Płynę miodową łodzią w dal,
Nie ma jak szum miodowych fal! Ooo!

I wszędzie widać miodek,
Z miodu misie trzy!
A może nawet cztery,
Więc kto misia nie zjadłby?
Gdy wszędzie widać miodek
I sam tak siebie jem,
To chyba jestem miodem...
Och, co za słodki sen!