Będzie chmurna, niespokojna noc, D C G
Gdy przez okno na poddasze
Wejdzie blady, nie z tej ziemi gość
I porządnie cię nastraszy

Zza pazuchy wyjmie skrzydła dwa,
Każe przymierzyć,
Potem powie masz czegoś chciał,
Wyrośniesz z tych przyniosę nowe

Pewnie będziesz chciał powiedzieć coś,
Coś wytłumaczyć, podziękować
Lecz w powietrzu się rozpłynie gość
Nim wykrztusisz choćby słowo

I nadziwić się nie będziesz mógł,
Kiedy rano następnego dnia dostrzeżesz
Dwie niewielkie harfy z białych piór
Na pościeli obok ciebie

Och, co to będzie za dzień, wyobraź to sobie D5 C5 G
Och, w jednej chwili ty sam ogarniesz świat
Ludziom o tym opowiesz i znajdzie się dobry człowiek
Zajrzy w oczy życzliwie aż strach i powie tak

Z zasmarkanym nosem, C
Z wierszem ciężkim jak siekiera a C7
Gdzie się wybierasz G

Głupio pióra stroszysz
A tu płakać przyjdzie nieraz
Gdzie się wybierasz

Za lat siedem, osiem
Zgodzisz się na każdy kierat
Czemu nie teraz?

Tylko patrzeć jak odbijesz się od równiny uprzykrzonej
I pofruniesz w górę, w górę hen, niebezpiecznie podniecony
A tu tak niewiele trzeba, by nie poradzić sobie z lotem
Najmniejszy brak zimnej krwi i ściągną cię z powrotem

Z zasmarkanym nosem,
Z wierszem ciężkim jak siekiera
Gdzie się wybierasz

Głupio pióra stroszysz
A tu płakać przyjdzie nieraz
Gdzie się wybierasz

Za lat siedem, osiem
Zgodzisz się na każdy kierat
Czemu nie teraz?