Kochasz psa, kochasz las, podróże też i kochasz deszcz
Co mam powiedzieć? Tak pewnie jest chyba wiesz
Kochasz film, kochasz gry i długo spać i się śmiać
Czy to coś zmieni, gdy powiem, że rozdrabniasz się?

Wyprane już pojęcia słów blade
Dochodzę do krawędzi, bo nagle
Coś sprawia, że ziemia jest znów płaska
Jak gazetowy świat

Nie chcę już więcej słyszeć „kocham cię”
Jeśli to dla Ciebie jest jak slogan i tak to brzmi
Szkoda słów one już nie znaczą nic
Jeśli mogą wszystkim być
I ciszę chcesz zapchać czymś
Lepiej milcz

Kochasz jazz, kochasz śnieg, modele aut i szczyty Tatr
Jak aspiryna rozpuszcza się w tym wszystkim sens
Kochasz, by pokój był i kochasz sport i manię świąt
Ja potakuję, dyskusje nic nie zrobią z tym


Strumienie słów płyną nam z ust błaho
Gadanie mdłe, karmimy się papką
I czuję, że ziemia jest wciąż płaska
Jak gazetowy świat

Nie chcę już więcej słyszeć „kocham cię”
Jeśli to dla Ciebie jest jak slogan i tak to brzmi
Szkoda słów one już nie znaczą nic
Jeśli mogą wszystkim być
I ciszę chcesz zapchać czymś
Lepiej milcz