Samotność wyszła na ulice,
Na każdym kroku pełno jej
I ja też chciałbym biec i krzyczeć
Że już nie mam Cię
Mówiłaś razem a nie obok
Nie rozumiałem takich słów
Rozmawiam teraz sam ze sobą
Choć wkrąg ludzi tłum

Za mało jest w nas
Odwagi, by żyć dla kogoś choć raz
Za mało w nas jest
Uczynków i serc gorących jak krew

Zaglądam w twarze innych ludzi
Ten sam w nich widzę mały strach
Że zanim zjawi się ktoś drugi
Zasną, swój stracą czas

Za mało jest w nas
Odwagi, by żyć dla kogoś choć raz
Za mało w nas jest
Uczynków i serc gorących jak krew

Za mało w nas, za mało w nas-
Siły, by dla kogoś żyć choć raz
Za mało krwi, gorącej krwi,
Co płynie aż do serca drzwi
Do serca bram
Więc znów wołam tak

Mało, mało, mało
odwagi by żyć dla kogoś choć raz
mało, mało, tej krwi
co niesie do gwiazd, do serca zna drzwi