Usiądź, porozmawiać z Tobą chcę,
bo od wielu dni i lat
pytań, które bolą nazbierało się,
a odpowiedzi nie dał nikt.
Każda taka pusta noc wciąż samotnością kaleczy sny,
a nowy, przecież jasny świt, co wybawieniem zawsze był
przynosi tylko ból.

Ref.: Powiedz, czemu łatwo tak potrafimy ranić ?
A o wiele trudniej jest po prostu wybaczać ?

Życie, czy to musi być jak gra,
w kórej nie wygrywa prawie nikt ?
Kochać każdy, przecież może, ale kto
przed miłością nie ucieka dziś ?
Już każdy kłamie, nawet w snach. W marzeniach oszukuje.
W świecie, gdzie nawet prawdy cień rani lub zabija,
kłamstwo potrzebne nam jak chleb.

Ref.: Powiedz mi dlaczego tak, potrafimy zdradzać ?
A dlaczego trudno jest po prostu pokochać ?

Już każdy kłamie nawet w snach. W marzeniach oszukuje się.
W świecie, gdzie nawet, nawet prawdy cień rani lub zabija
kłamstwo potrzebne nam, jak codzienny chleb.
Jak codzienny chleb.

Ref.: Powiedz, czemu łatwo tak, potrafimy ranić ?
A o wiele trudniej jest po protu wybaczać ?
Powiedz mi, dlaczego tak potrafimy zdradzać ?
A dlaczego trudno tak po prostu pokochać ?