Przesłanie dla Świata:
"Zacznij od stłuczenia wszystkich luster, opuść ramiona, zagap się na
ścianę, zapomnij się. Zanuć jedną nutę, wsłuchaj się w nią od wewnątrz.
Jeżeli usłyszysz (ale to nastąpi o wiele później) coś w rodzaju krajobrazu
pogrążonego w strachu, płonące stosy pośród kamieni, a między nimi
półnagie sylwetki w kucki, mam wrażenie, że jesteś na dobrej drodze-
podobnie gdy usłyszysz rzekę, po której spływają żółte i czarne barki, gdy
usłyszysz zapach chleba, dotyk palców, cień kobiety..."