I choćbyś przeżył tysiąc lat,
to nie natrafisz na mój ślad.
W złocistej mgle ukryję się.
Nie znajdziesz mnie.
Jak zagubiony w locie ptak
przemierzysz w końcu cały świat.
Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie
ukryłam się


W nieskończoną płynąć dal
jasną łodzią snów.
Gorzkich wspomnień zatrzeć ślad
magią pięknych słów.
W innym świecie będę teraz żyć
i Ariadny wątłą zerwę nić.

I choćbyś przeżył tysiąc lat,
to nie natrafisz na mój ślad.
W złocistej mgle ukryję się.
Nie znajdziesz mnie.
Jak zagubiony w locie ptak
przemierzysz w końcu cały świat.
Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie
ukryłam się
już na zawsze.

W moim śnie
nie będzie cię
ani twoich kłamstw.
Zatrę ślady moich stóp,
gdy do ciebie szłam.
Z labiryntu nie wywiodę cię.
Tezeuszem już nie będziesz, nie.

I choćbyś przeżył tysiąc lat,
to nie natrafisz na mój ślad.
W złocistej mgle ukryję się.
Nie znajdziesz mnie.
Jak zagubiony w locie ptak
przemierzysz w końcu cały świat.
Gwiazdy nie zdradzą drogi, gdzie
ukryłam się
już na zawsze.