Podaruj mi czas

I
Za czym tak gnam, czego więcej chce,
Na życie wciąż mam czasu coraz mniej,
Praca i chleb sensem stały się,
A, sen o wolności wciąż jest snem

Ref:
Podaj dłoń i z ziemi podnieś mnie,
W ramiona swoje weź,
Jak syna, który znów zbłądził gdzieś,
I tak jak pierwszy raz podaruj mi znów czas,
I jak odnaleźć sens naucz mnie,

II
Samotny tłum zamieszkuje świat,
Dzieli nas wciąż kilka błahych spraw,
Nienawiść i gniew z każdym rosną dniem,
A sen o miłości wciąż jest snem,

Ref:
Podaj dłoń i z ziemi podnieś mnie,
W ramiona swoje weź,
Jak syna, który znów zbłądził gdzieś
I tak jak pierwszy raz podaruj mi znów czas
I jak odnaleźć sens, podaj dłoń
Jak syna, który znów zbłądził gdzieś
I tak jak pierwszy raz podaruj mi znów czas
I jak odnaleźć sens, naucz mnie