A może by tak coś z Szekspira
Jedna chwila i już masz w koronkach świat
A może by tak coś z Werony
Staromodnie przeżyć raz:

Miłość po grób, kilka balkonowych scen
Miłość wieczną aż do grobu
Wielki koncert serc
Tę dozgonną, jedną miłość
Przysięgi, zaklęcia
Szeptane na wieczność, na mur
Wierną miłość niezmienną po grób

I w końcu wszystko jest, jak trzeba
Ktoś umiera, śpiewa chór, kurtyna w dół
Pozostaje tylko czekać
Aż następna przyjdzie znów:

Miłość po grób, kilka balkonowych scen
Miłość wieczna aż do grobu
Wielki koncert serc
Ta dozgonna, jedna miłość
Przysięgi, zaklęcia
Szeptane na wieczność, na mur
Wierna miłość, niezmienna po grób