Nie pytaj mnie o drogę -
Ja jestem nietutejszy.
Sam dziś do siebie
Dojść nie mogę
Tej okolicy nie znam jeszcze.
Nie pytaj o godzinę -
Ja jestem nietutejszy.
Mój czas na zawsze się zatrzymał
W nienapisanym nigdy wierszu.

Świat za oknami,
Chmury, ludzie..
Z dalekich stron przybyłem tu
Z Archipelagu Złudzeń.
Wiatr za oknami
W głos się śmieje.
Wiatr od Przylądka Pustych Słów,
Płonnych Nadziei.

Nie pytaj mnie, co potem -
Ja jestem nietutejszy.
Mych oczekiwań kruchy okręt
Zatonął w żółtych strugach deszczu.
Nie pytaj mnie, co robię
Za głuchą ścianą zmierzchu.
Dziwię się ludziom
Drzewom, sobie
Z dniem każdym bardziej nietutejszy.

Świat za oknami,
Chmury, ludzie..
Z dalekich stron przybyłem tu
Z Archipelagu Złudzeń.
Wiatr za oknami
W głos się śmieje.
Wiatr od Przylądka Pustych Słów,
Płonnych Nadziei.