sł. S.Goszczyński, muz. autor nieznany,
Sadźmy przyjacielu róże         a
Długo jeszcze długo światu      d
Szumieć będą śnieżne burze      Ea
Sadźmy je przyszłemu latu       a
My odbici z niw rodzinnych
Może ich nie ujrzym kwiatu
A więc sadźmy je dla innych
Szczęśliwemu sadźmy światu
Jakże los nasz piękny wzniosły
Gdzie idziemy same głogi
gdzieśmy przeszli róże wzrosły
Więc nie schodźmy z naszej drogi
Idźmy szczepmy Gdy nas znuży
Świat wiecznego wypocznienia
Da nam milszy kwiat od róży
Łzy wdzięczności i wspomnienia
Sadźmy przyjacielu róże         a
My odbici z niw rodzinnych      a
Jakże los nasz piękny wzniosły  a
Jakże los nasz piękny wzniosły  a
Jakże los nasz                  a