Twoja dłoń jak biały ptak
Zlatuje spąd przyziemnych spraw
Na moją skroń jak balsam, twoja dłoń
Jak rączy koń w szalonych snach
W upojną noc północny wiatr
Jest twoja moc przetrwania mimo zła


Jesteś jak rzeka, jak rwący rzeki nurt
I jak poeta złodziej pięknych słów

Poddaj się
Bez ciebie już nie umiem żyć
Poddaj się
Bez ciebie wszystko juŻ nie znaczy nic
Poddaj się
Zbyt blisko jestem by spudłowaĆ
Zastrzele cię,
Zastrzele miłością prosto w serce
Poddaj się
(poddaj się)
Poddaj się


Oczy twe jak słodki bicz
Smagają mnie do kresu sił
A mojej krwi tylko w to graj, tryska z żył
Owiera pięść kochania moc
W czekania strach na serca dno
Znajduje sens jak kwiaty w twoim śnie


Jesteś jak rzeka jak rwący rzeki nurt
I jak poeta złodziej pięknych słów

Poddaj się
Bez ciebie już nie umiem żyć
Poddaj się
Bez ciebie wszystko juz nie znaczy nic
Poddaj się
Zbyt blisko jestem by spudłowaĆ
Zastrzele cię,
Zastrzele miłością prosto w serce
Poddaj się
(poddaj się)
Poddaj się


Jesteś jak rzeka jak rwący rzeki nurt
I jak poeta złodziej pięknych słów

Poddaj się
Bez ciebie już nie umiem żyć
Poddaj się
Bez ciebie wszystko juz nie znaczy nic
Poddaj się
Zbyt blisko jestem by spudłować
Zastrzele cię,
Zastrzele miłością prosto w serce
Poddaj się