Dziele na pół
każdy smutek, wielki ból
i z daleka
w przeszłość zerkam
i w odstępach
dokądś zmierzam
przecierając szlaki
dla niepoznaki

Czeka mnie piekło!
Spalam się do cna!
Wszędzie pełno zła!

Wbijam w mrowiska kij
ugrzęznę razem z nim
częściej pod prąd
niż w parze z nim
dla kilku chwil
rozkładam się przed tobą
na części pierwsze i zamienne
później rdza wyżera mnie bezwzględnie