DMam zaproszenaie tam, gdzie diabGeł mówi dobranocD,
Czy ruszysz zae mną w świat, w niepeGwność i w nieznanDość.
Wiatr pobłogosłaawi nam, słońGce drogę wskażeD,
Woda zatrze ślaady gdyby ktośG gonił nas.D 

a G D
a a a a a / x2


Tułacz, wędrowiec mówią mi co domu swego nie ma,
Lecz ja nie sprzeciwiam się i nowy dzień przemieniam –
Bałagan w porządek, smutek w śmiech, dostatek – nie znam, nie wiem,
Wciąż praca może jutro też, na razie jest nadzieja.

a a a a a / x2


Nic więcej dać nie mogę Ci prócz paru marzeń mglistych,
Chcę zaprowadzić Cię do ludzi myślą bliskich.
Do wzniesień co czuwają nad spokojnym śpiewem lasu,
Gdzie człowiek wolnym staje się od reguł, złości, czasu.

Bo Miałość ma wciąż dalGej trwa
Do tych góDr, do tych chmurC, do tych dróg,D 
Bo Miałość ma  wGciąż dalej trwa. D 

a a a a a / x2