Chroni mnie chłód ścian
Boję się gdzieś wyjść bo tam
Wszystko traci sens odbite w szkle
Niszczy mnie wasz wzrok co dzień

Bo pod walką żywych szkieł
Moja myśl ugina się

Chodź ze mną

Chcę słyszeć twój głos
Boję się być sam więc chodź
Cudze oczy patrzą wciąż
Śledzą mnie ze wszystkich stron
Wciąż zmieniają moją twarz
I tak bardzo męczy mnie ich blask

Kochaj mnie oddaj mi swoje dni
Kochaj mnie daj mi tak aż do krwi
Tylko wtedy ja to wiem
Moja myśl nie ugnie się

Lustro wabi mnie
Moje oko zna mój cień
Moje mysli patrzą wciąż
Śledzą mnie ze wszystkich stron
Przetwarzają własny blask
Ja rzucam się i ranię twarz