Znów widzę jak bardzo się boisz
Przykro mi - nie mogę Ci pomóc
Szklany mur otacza cię, słońce pali
nie możesz otworzyć oczu

Modląc się do wszystkich znanych bogów
Przebaczenia szukasz w bezlitosnych oczach
Ten Ostatni Sąd odbiera resztkę złudzeń
Twoja spowiedź i tak zbyt długo trwa...
Zamglone ulice toną w bladym świetle
Ostatnie głosy, miasto kładzie się do snu
W szalonym tańcu aniołów i cieni
Czuję znajomy oddech, znowu jesteś tu....


Wyblakłe słowa modlitw i
pieśni zabarwione krwią
Nie pozwolą odkryć prawdy
A Księgi już dawno straciły sens

Świątynie strachu
Wciąż od nowa wnoszą się
Odkupieniem Twoich win
ich złote mury....

To, w co od dawna wierzyłeś
powoli zabija Cię
Grzechem każda myśl, każde słowo
Każdy oddech
w świątyniach strachu
złudzeniami karmią cię