Trzydziestu sześciu lamentowników odrzuciło nasze żale
Trzydziestu sześciu sprawiedliwych porzuciło nasze troski

A końca nie widać, końca nie widać, końca nie widać...

Kto zbierze nasze żale, kto zbierze nasze smutki
Nie ma już ukojenia, nie ma już zapomnienia

A końca nie widać, końca nie widać, końca nie widać...