To ty, jak ogromna flaga
Powiewasz na piedestale
Pod niebiosy wywyższona
Oplatasz wszystkich
Swym brudnym szalem
Otulasz żalem podłej zawiści
Zagłuszasz wszystkie dobre myśli
Piękna niczym Kleopatra
Przykuwasz uwagę każdego
Okrutna niczym miliony wojen
Nie zniechęcasz nikogo

Idź przecz, nienawidzę cię
Zostaw w spokoju nasze ubogie umysły
Idź przecz, nienawidzę cię
O, nienawiści, ja nienawidzę cię

To ty, jak dwa grosze rzucone żebrakowi
Jak skrzydła rannego ptaka
Obiecujesz tak wiele
Lecz wiele już nie możesz dać
To ty, jak złamane pióro pisarza
Tak piękne, lecz już niepotrzebne
Tak samo ty jesteś już niepotrzebna mi
Nie chce już na ciebie patrzeć
Ani tym bardziej żyć

Idź przecz, nienawidzę cię
Zostaw w spokoju nasze ubogie umysły
Idź przecz, nienawidzę cię
O, nienawiści, ja nienawidzę cię