Księżycowa noc kołysze świat
Zasypia wonny lilii kwiat
Cały ogród senną ciszą tchnie
Chylą się płatki róż do snu już

Srebrzysta toń w oddali lśni
Nie mąci jej najlżejszy wiatru wiew
Czy kwiatów woń nie mówi ci
Że nie śpię, tylko czuwam pośród drzew?

Ukochana, przybądź, czekam cię
Obawy porzuć, słuchaj mnie
Księżycowa noc i dwoje nas
Księżyc wie, widzi nas, lecz śpi las

Gdy zjawisz się, powitam cię
W milczeniu, by nie zbudzić sennych drzew
Po miękkim mchu pójdziemy tu
Ku szczęściu, którym tchnie mój śpiew
Miłości śpiew