Człowiek po 70 latach decyduje
Że w jakimkolwiek celu tam idzie, to na pewno po to, żeby otworzyć drzwi
A ci wokół niego krytykują go i śpią
Przez kształt walącej się ściany
Widzę Ciebie, przyjacielu, I dotykam znów Twojej twarzy
A cuda się zdarzą, gdy będziemy marzyć

Lecz nigdy tego nie przetrwamy, chyba że
Trochę zaszalejemy
Nigdy nie damy rady, póki
Trochę..

W mojej głowie spacerują szalone, żółte ludki
Jeden z nich ma broń i zabija drugiego
A jeszcze w szkole się przyjaźnili
I teraz to zrozum, zrozum…
Gdybym była tam, gdzie po raz pierwszy łyknęliśmy tabletkę
Wtedy być może, wtedy może, wtedy może, wtedy może…
Zdarzy się cud w czasie naszej rozmowy

Lecz nigdy tego nie przetrwamy, chyba że
Trochę zaryzykujemy
Nigdy nie damy rady, póki
Trochę..

Crazy...
No no, we'll never survive, unless we get a little...bit...
Nie, nie, nigdy nie damy rady, jeśli trochę nie zaryzykujemy

Na niebie pełnym ludzi tylko niektórzy chcą latać
Czy to nie nienormalne?
W świecie pełnym ludzi tylko niektórzy chcą latać
Czy to nie szalone?
Szalone…
W raju pełnym ludzi tylko niektórzy są tacy, co chcą latać
Czy to nie szalone? Szalone, szalone… szalone…

Lecz nigdy tego nie przetrwamy, chyba że
Trochę zaszalejemy
Nigdy nie damy rady, póki
Trochę..

Nie, nie, nigdy nie damy rady, chyba że odrobinę…