w imię ojca... dalej wiem
w imię czego ja tu tkwię?

nie wymodlę i nic już nie wskóram
ale może zakochasz się w górach
przywędrujesz do mojego domu
w górskiej chacie zamieszkasz w spokoju
bez pokojów tylko ściany lasu
bez zegara nikt nie liczy czasu

w imię ojca... czy ja wiem
w imię czego wciąż tu tkwię?

nie wymodlę lecz pomarzyć mogę
jak porzucasz miasto, ruszasz w drogę
na stół skalny zamienisz drewniany
krzesło z pieńków, pod nim z mchu dywany
bez łazienki tylko potok wartki
bez miłości, nie jestem jej warty

w imię ojca... tak, już wiem
w imię czego ciągle tkwię

ja po prostu ... czekam Cię