DKa:
---------------------------------
Były dni, w których ja byłem sam.
Były noce, które nie dały mi spać.
Byli ludzie, którzy nie chcieli mi dać
rozwinąć skrzydeł
i wzlecieć nad mój świat, więc
były łzy, które nie dały mi nic.
Do tego szept, który przeradzał się w krzyk, bo
był ból, była radość, był i chłód, było wszystko.
Ten świat nam dał, nasze uczucia i tylko
czekam aż w końcu spisze to dla kogoś,
że jestem wierny Bogom, marzeniom i drogom,
po których stąpam noga za nogą.
Już wiem, że me pragnienia tak dużo mogą.
Mam w sobie siłę, pokorę, wiarę,
więc idę walczyć, by nie poszło to na marne.
Te wszystkie chwile złe i idealne,
by móc podnieść głowę i wygrać tę walkę,
Tak!

Refren: (x2)
Już teraz wiem, że to wszystko mam.
Dziękuję Wam, że nie bylem sam.
Gdy świat mnie odepchnął, teraz głosy szepczą:
Do nieba!

Martyna Wolsztyńska:
---------------------------------
W życiu świat pouczał mnie,
by iść tak przed siebie, więc
podążam tam, gdzie mogę biec,
gdzie już nikt nie złapie mnie.
Więc nie chcę już czekać tu.
Nie chcę płakać, bać się znów.
Chce żyć tu, gdzie realny byt.
Chce być tu, a nie być jak nikt.

DKa:
---------------------------------
Więc idę tam, więc idę dokąd chce.
Już teraz wiem, że nie powiem nie,
gdy Ci bliscy poproszą o pomoc mnie.
Nie wiem, czy mógłbym żyć tu sam,
pewnie nie.
Przecież chce czuć smak,
więc po prostu to spraw.
więc bądź jak ja, a wiec nie bądź sam.
Jak zrobisz to raz potem będzie łatwiej,
ale najpierw daj sobie szanse.
Bądź jak fajter!

Refren: (x4)
Już teraz wiem, że to wszystko mam.
Dziękuję Wam, że nie bylem sam.
Gdy świat mnie odepchnął, teraz głosy szepczą:
Do nieba!