Tak mi mało ciebie, gdy za rogiem znikasz gdzieś;
gdy mi uśmiech gaśnie, oczu blask odchodzi w cień.
Tak mi mało ciebie, gdy w rozmowie słów Twych brak,
lub gdy czasem wstaję rano z sobą sam na sam.

Tak mi mało ciebie, gdy się z dłoni wymknie dłoń;
Gdy w zmęczeniu szybko mnie pochłania senna toń.
W słów zalewie myśl kolebie się:
wciąż mi mało ciebie.

Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie,
dziwnego coś się wtedy ze mną dzieje;
Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie
i czuję, że , me serce jest w potrzebie.

Tak mi mało ciebie , gdy telefon milczy wciąż,
lub gdy natłok zajęć gdzieś odwraca głowę twą.
Tak mi mało ciebie, kiedy w kłótni mija czas
i gdy obojętność bierze czasem 'górę' w nas.

Tak mi mało ciebie, gdy w pośpiechu znikasz gdzieś,
lub gdy rano zapominasz zrobić kawy dwie.
W słów zalewie myśl kolebie się:
wciąż mi mało ciebie.

Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie,
dziwnego coś się wtedy ze mną dzieje;
Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie
i czuję, że , me serce jest w potrzebie.

Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie,
dziwnego coś się wtedy ze mną dzieje;
Chwilowo tu, chwilowo nie ma ciebie
i czuję, że , me serce jest w potrzebie.