Gdy brak radości, gdy zacznie cię złościć
Jak kiepski żart twe życie szare
Spróbuj kolego o zmierzchu dnia złego
Pamięci kart obrócić parę.

Niech tamten wrzesień śpiew traw ci przyniesie
I ziół zapach w lesie wspomnienia falą
Niechaj powróci, niech pamięć zanuci mu halo.

Śpiew serca łączył, jak miód czas się sączył
Gdy przyszła złość, co trwała chwilkę
Noc była pełna, a dzień śmiech wypełniał
Gdy płakał ktoś do wierzby tylko.

Niech tamten wrzesień cię znowu poniesie
Na łąki tam, gdzie się uwielbia falą
A miłość wróci i pamięć zanuci jej halo.

Gdy żyć wciąż trudniej, gdy srożą się grudnie
Gdy żyje się pod włos pochyło
Wspomnij, zaśpiewaj jak w słońcu dojrzewa
Złocisty kłos, wrześniowa miłość.

Gdy w sercu pusto, w pamięci spójrz lustro
I skarg zakaż ustom, niech się nie żalą
A miłość wróci i pamięć zanuci jej halo.