(A H7 E)

WEiosna w błękitnej sukienH7ce
 bAierze krokusH7y na ręce.E 
WyEkąpie je w rosie świeżH7ej
A i w nowe płaH7tki ubierEze.


WiAosnaH7 buja gisw obłokach, cis   
 wfisiosna Fis0 płynie wyEsoko,    E7  
 wAiosnaH7 chodzgisi po drzewach, cis   
fis H7 EH7-E
wiosna piosenki śpiewa.


Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promyki słońca
i wiersze pisze bez końca.
Wiosna buja w obłokach...
Nocą się skrada z kotami,
chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.

Wiosna buja w obłokach...
(w tonacji A-dur):


WiAosna w błękitnej sukiencEe
bDierze krokusyE na ręce.A 
WyAkąpie je w rosie świeżeEj
Di w nowe płatEki ubierzAe.


WiDosna Ebujacis w obłokach,fis   
wiohsnaH0 płynieA wysoko, A7  
wiDosna Echodzcisi po drzewach, fis   
wiohsna piosenkEi śpiewa.      A  [E-A]   


Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promyki słońca
i wiersze pisze bez końca.
Wiosna buja w obłokach...
Nocą się skrada z kotami,
chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
i nie wie, że sosna rośnie.

Wiosna buja w obłokach...