Gis a9 H E F E7

WyjmGisijcie skrzypce Herzoa9wicz    H 
PodoHbno gracie jakE7 z nut  a  F 
TrzeGisba by wiecie coś a9zrobić    H  a 
Coś Fludziom dać za iE7ch trud  a  E7  
Gdy Gislos pozbawił a9ich premii   H    a 
Gdy Hwokół ciemność E7i śmiech   a  F 
PanGis zagra na akadea9mii     H   a 
F E a E7a
Coś wesołego - nie!

I raEz, i dwa, i trzya 
RżniHj Walenty, rodzą się sEny  a 
Idzie leHpsze, maesEtro – pleasea 
Schubert raEz i coś na bisE7  
WóGisdeczka, płacz i śmiecHh     a 
EverHybody, a sala śpiEew  a 
Pani mHa gołe plecyE, pan frak  a 
Mistrzu – fortEe!  choć w nutacFh nie tak E  E7  

Herzowicz, czemu nie gracie?
Z ludzi nie wolno drwić!
Wy tam brylantów szukacie,
A nam nie szukać, nam żyć.
Zresztą już wymyślono
Receptę na ziemski raj.
Trzy, cztery i unisono,
Graj pan Herzowicz, graj!

I raz, i dwa, i trzy
Rżnij Walenty, rodzą się sny
Idzie lepsze, maestro – please
Schubert raz i coś na bis
Wódeczka, płacz i śmiech
Everybody, a sala śpiew
Wszystko zgrane jak talia kart,
Czy to życie, czy kiepski żart.