Byłam Cyganką, marionetką
Piosenek miałam cały kram
Niejedną zwiewną canzonetką
Nazawracałam w głowie wam

Ech, szkoda mi każdego słowa
Nikt z was, panowie, nie zna mnie
I nikt nie dowie się, co chowam
W marzeniach mych na serca dnie

Więc pragnę wam tu wyznać szczerze
Że jako ambitna jednostka
Ja marzę, że śpiewam w operze
Tak znanej jak "Halka" lub "Tosca"

Że wielka spotyka mnie miłość
By potem się skończyć tragicznie
Ach, z tym by prześlicznie mi było
Z tym by mi było prześlicznie

Więc żegnaj mi, gwiazdo miłości
Proszczaj, kalinka ty moja
Przede mną nowe możliwości
Orkiestry dęte, pa pa pa

Już stu poważnych recenzentów
W operze kłania mi się w pas
Kariery nowej sto zakrętów
Z fasonem biorę raz po raz

Co wieczór, czy świątek, czy piątek
Gdy śpiewam w operze, łzy płyną
Co wieczór poczciwy mój Jontek
Rozpacza mi w głos: "Oj, Halino..."

A ja w rzeki toń skaczę z mostu
Rzecz całą sumując tragicznie
I jest mi z tym wszystkim po prostu
Ach, jest mi z tym wszystkim prześlicznie

Lecz niech się dowie, kto ciekawy
Że w końcu pryska marzeń kram
I nici z operowej sławy
I znów piosenki śpiewam wam

Te smutne i te roześmiane
Na dobre dni i chwile złe
Im jednym wierna pozostanę
I one nie opuszczą mnie

A czasem pomyślę w ukryciu
Co też się nowego przydarzy
Bo tyle dziewczyny w tym życiu
Że sobie czasami pomarzy

I choć byle co jej nie skusi
Choć myśli dziewczyna logicznie
To dziennie choć raz westchnąć musi:
"Ach, z tym by mi było prześlicznie"

Ach, z tym by mi było prześlicznie
Prześlicznie