CRano wstajesz ezły, d7wszystko z ciebie Fkpi,
Cnie chce ci się enic, zwłaszcza dżyć, A7więc
dbiedny jesteś, Fbo Gnie wiesz nawet, A7że
dmasz prawdziwy skarb, skarb w postaci Fmnie!

CKto rozjaśnia eci d7wszystkie szare Fdni,
Ckto nadzieję ema aż do ddna, A7no?
dKto rozśmiesza, Fgdy Gnie do śmiechu A7ci?
dWszystko to na Fsiebie Gbiorę Cja!

Bo Fmnie na Guśmiech zawsze estać,
nie alubię życia Fbrać zbyt Gserio, serio Czbyt.
Bo Fja, na Gprzekór wszystkim etym,
co azasmucają Fświat, uGśmiecham się przez Cłzy.

Nie rozmieniaj mnie
na humory złe,
gdy dopadnie splin, nie top w szkle, o nie.
Dobry dla mnie bądź,
kochaj, szanuj, chroń -
ja przy życiu cię trzymam, bądź co bądź.

Niebo pełne chmur,
malkontentów chór
przekonuje, że gorzej jest niż źle.
Nim uwierzysz w to,
nim się wtopisz w tło,
szybko na ratunek wzywaj mnie.

A ja,
pogoda ducha twa,
natychmiast zjawiam się,
gdy czuję, że ci źle.

A ja,
jak wierny Anioł Stróż,
pocieszam cię co dnia,
beze mnie ani rusz.

Bo mnie
na uśmiech zawsze stać,
nie lubię życia brać
zbyt serio, serio zbyt.

Bo ja,
pogoda ducha twa,
gdy potrzebujesz mnie,
po prostu zjawiam się.

To mnie
wymyślił dobry Bóg,
byś przez to życie złe
z nadzieją przebrnąć mógł.

To ja,
na przekór wszystkim tym,
co zasmucają świat,
uśmiecham się przez łzy.